Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement
Ujednoznacznienie
Ten artykuł dotyczy ulicy. Zobacz też: Wolska (stacja metra).

Ulica Wolska (dawniej także Droga Wolska, Aleja Wolska, Szosa Kaliska, Litzmannstadter Strasse) – jedna z głównych arterii Woli oraz Warszawy biegnąca od ul. Towarowej na wschodzie do ul. Fort Wola na zachodzie. Stanowi fragment drogi krajowej nr 2 oraz drogi wojewódzkiej nr 629. Nazwa ulicy jest związana z obszarem, do którego pierwotnie biegła, do wsi, a dzisiaj dzielnicy, Wola.

Historia[]

Wolska

Ulica Wolska

Droga ta istniała pierwotnie jako szosa wychodząca ze Starej Warszawy na zachód, w kierunki wsi Wielka Wola, znajdującej się w rejonie kościoła św. Wawrzyńca. Początkowo zwana była także Drogą Wolską albo aleją Wolską[1]. Współczesna nazwa została zatwierdzona urzędowo w 1771 roku. Dopiero pod koniec XIX wieku jej pierwszy fragment został włączony w granice Warszawy, a w 1916 roku cała ulica ulica znalazła się w obrębie miasta. W międzyczasie fragment poza miastem zwany był Szosą Kaliską[2].

W II połowie XIX wieku Wola oraz ulica Wolska zbliżały się coraz bardziej do Warszawy, w latach 1898-1902 powstał nowy, neogotycki kościół św. Stanisława Biskupa, a już w 1882 roku uruchomiono pierwszą linię tramwaju konnego do Młynarskiej, którą w 1895 roku wydłużono do Cmentarza Prawosławnego. Kiedy jednak w 1908 roku elektryfikowano warszawskie tramwaje, odcinek na Wolę pominięto – tam najdłużej kursował tramwaj konny. Dopiero w 1920 roku dociągnięto linię do ulicy Bema, a w 1924 do Cmentarza Wolskiego. W okresie międzywojennym wzdłuż ulicy znajdowały się głównie niewielkie, drewniane zabudowania. Dopiero w latach 30. XX wieku wzdłuż ulicy pojawiły się nowoczesne, modernistyczne kamienice czynszowe. W 1936 roku nawierzchnia ulicy Wolskiej została wyremontowana.

We wrześniu 1939 roku ulica Wolska była główną ulica wjazdową z zachodu, wobec czego szybko stała się miejscem walk. Już 9 września doszło tutaj do pierwszych walk na wysokości ulicy Redutowej, kiedy dotarły tutaj niemieckie czołówki 4. Dywizji Pancernej gen. Hansa Reinhardta. Wpadły jednak w pułapkę, bo gdy tylko kolumna samochodów i czołgów wdarła się w głąb ulicy w rejonie cmentarza katolickiego, żołnierze 40. Pułku Piechoty porucznika Zdzisława Pacak-Kuźmirskiego podpalili zawartość 100 beczek terpentyny pochodzących z fabryki pasty do butów Dobrolin, dzięki czemu pierwszy atak został powstrzymany. Już po kapitulacji Wolską miasto opuszczali polscy żołnierze.

Podczas niemieckiej okupacji ulica nazywała się Litzmannstadter Strasse (Łódzka). Ulica Wolska stała się także areną krwawej rzezi w czasie powstania warszawskiego, gdyż już od 2 sierpnia Niemcy nacierali na tę arterię. Dodatkowo hitlerowcy mieli na początku walk rozkaz rozstrzeliwania każdej schwytanej osoby, bez rozróżnienia na cywili czy powstańców. Szczególnie wiele ofiar przyniósł dzień 5 sierpnia, kiedy Niemcy rozstrzelali kilka tysięcy ludzi. Natomiast na terenie położonego przy ulicy kościoła św. Wojciecha urządzono obóz przejściowy. Potem ulicą prowadzone było główne natarcie na walczącą stolicę.

Zabudowa ulicy została w znacznym stopniu zniszczona, przetrwały jedynie nieliczne budynki oraz kamienice. W 1949 roku wschodni odcinek został przebudowany tak, aby wpadał w trasę W-Z, odcinając jednocześnie fragment ulicy biegnący do Chłodnej. Po wojnie ulicę zabudowano w większości współczesnym budownictwem mieszkaniowym. W 1971 roku ulica została poszerzona[3]. Dziś często uważana jest za jedną z bardziej zaniedbanych.[4]

Przebieg[]

Kościół św

Kościół św. Wojciecha

Ulica rozpoczyna swój bieg jako przedłużenie ulicy ulicy Chłodnej i kieruje się w stronę zachodnią w następujący sposób:

Za skrzyżowaniem z ul. Fort Wola ulica Wolska przechodzi w ulicę Połczyńską.

Wzdłuż krótkiego odcinka Wolskiej między aleją Prymasa Tysiąclecia a parkiem Szymańskiego przebiega ścieżka rowerowa.

Obiekty[]

Cerkiew Klimaka

Cerkiew św. Jana Klimaka

450px-PL Warsaw kosciol Sw Wawrzynca

Kościół św. Wawrzyńca

Wzdłuż ulicy Wolskiej znajdują się następujące obiekty:

Spośród nieistniejących budynków należy wymienić:

  • ul. Wolska 2 – Rogatki wolskie,
  • ul. Wolska 40 – Pałac Michlera,
  • ul. Wolska 43/45 – Fabryka Franaszka,
  • ul. Wolska 151 – Fabryka Rowerów Adama Kamińskiego,
  • ul. Wolska 159 – Fabryka Dobrolin.
Wolska (palacyk Michla, kamien)

Kamień upamiętniający walki o Pałacyk Michlera

Przy ulicy Wolskiej znajduje się także szereg kamieni upamiętniających różne wydarzenia w historii, szczególnie z okresu rzezi Woli w pierwszych dniach powstania warszawskie. Miejsca pamiątkowe znajdują się:

Galeria[]

Ciekawostki[]

  • W fikcyjnym bloku nr 33 mieszkają bohaterowie serialu Miodowe lata, choć budynek widoczny w serialu to tak naprawdę Kamienica Stanisława Rostowskiego znajdująca się przy Alejach Jerozolimskich 99

Przypisy

  1. W XVIII wieku aleją Wolską nazywane były także inne drogi biegnące w stronę Woliulica Chłodna, a także ciąg ulic Drogi Królewskiej sprzed Zamku Ujazdowskiego na pola Woli. Źródło: Historyczne zmiany nazw ulic, trasbus.com
  2. Plan Warszawy z 1913 roku, trasbus.com
  3. Cmentarz Prawosławny na Woli w Warszawie, sowa.website.pl
  4. Ulica Wolska, warszawa78.blox.pl, 14.05.2008
  5. Ulica Wolska płynnie przechodzi w aleję "Solidarności" nieco na wschód od skrzyżowania z Młynarską, tam zanika po chwili ponownie pojawia się jako niewielka uliczka. Taki układ spowodowany jest historycznym układ ulic w tej okolicy i jego zatarciem poprzez budowę trasy W-Z.

Linki zewnętrzne[]

Advertisement