Zmiany: Ulica Nalewki

Wersja z 18:56, 20 sty 2011

Ten artykuł dotyczy ulicy. Zobacz też: Nalewki (przystanek).

Ulica Nalewki - długa na około 250 metrów uliczka położona na osiedlu Muranów, między ulicami Zamenhofa i Dubois. Nie odbywa się nią ruch autobusowy ani tramwajowy.

ulica Bohaterów Getta - pozostałość po przedwojennej ulicy Nalewki

Dzisiejsza ulica Nalewki to tylko niewielka uliczka osiedlowa położona zdala od jej dawnego przebiegu. Nazwa ulicy pochodzi od powstałych w tych okolicach w XIV wieku poborów wody pitnej dla Warszawy, w płynącej tu wówczas rzeczce Bełczącej. Wodociąg składał się ze skrzyń piętrzących wodę, zwanych nalewkami. Z czasem zmieniono nazwę rzeczki na Nalewkę, podobnie tez zaczęto nazywać biegnącą wzdłuż niej drogę. W 1783 roku ulicę wyłożono brukiem, wzdłuż zaczęły powstawać murowane kamienice. Od wschodu ulica opierała się o Park Krasińskich. Okres świetności ulicy rozpoczął się w 2. dekadzie XIX wieku, kiedy przy ulicy zaczęły powstawać piękne kamienice, niektóre projektowane m.in. przez Antoniego Corazziego. Okolica stała się głównym miejscem, które zaczęli zamieszkiwać Żydzi. Rozwijał się handel, sklepy zaczęły zajmować coraz większe przestrzenie, nie tylko w oficynach, ale także na piętrach i podwórkach. 18 października 1881 roku pierwszy konny tramwaj połączył plac Muranowski Nalewkami z placem Zamkowym, w 1909 roku zastąpiła ją trakcja elektryczna. Na początku XX wieku wybudowano Pasaż Simonsa oraz zabudowano kamienicami plac Muranowski.

W okresie międzywojennym ulica Nalewki była jedną z ważniejszych ulic w tej części miasta. Skrzyżowanie Nalewek z Gęsią i Franciszkańską było najruchliwszym punktem w stolicy. W rejonie Arsenału Nalewki były tak wąskie, że nie było chodnika. W przeddzień wybuchu II wojny światowej na Nalewkach swą siedzibę miało około 700 zakładów oraz wiele małych sklepików i przedsiębiorstw. W czasie II wojny światowej weszła w skład warszawskiego getta i została wraz z nim zniszczona podczas i po powstaniu w getcie.

W 1945, zaraz po zakończeniu wojny, ulica była przysypana gruzem i tylko wąska ścieżka odsłaniała fragmentu bruku i torów tramwajowych. W 1947 roku zaczęto odgruzowywać Nalewki w związku z budową ulicy Nowotki, która miała połączyć plac Bankowy z Żoliborzem. Wchłonęła ona fragment dawnych Nalewek między Świętojerską a Franciszkańską, a odcinek wzdłuż Ogrodu Krasińskich zlikwidowano demontując bruk oraz tory tramwajowe, w jego miejsce sadząc trawę i drzewa. Pozostał tylko niewielki fragment, dziś znany jako ulica Bohaterów Getta. Nazwę Nalewki przyjęła wobec tego niewielka uliczka na Muranowie (nazwa ta pojawia się na planie miasta w 1961 roku).

@@ Linia 15: / Linia 15: @@
 [[Grafika:Bohaterów Getta.JPG|right|thumb|250px|[[Bohaterów Getta (ulica)|ulica Bohaterów Getta]] - pozostałość po [[Warszawa w okresie międzywojennym|przedwojennej]] ulicy Nalewki]]
-Dzisiejsza ulica Nalewki to tylko niewielka uliczka osiedlowa położona zdala od jej dawnego przebiegu. Nazwa ulicy pochodzi od powstałych w tych okolicach [[Warszawa do XV wieku|w XIV wieku]] poborów wody pitnej dla [[Stare Miasto|Warszawy]], w płynącej tu wówczas rzeczce [[Bełcząca|Bełczącej]]. Wodociąg składał się ze skrzyń piętrzących wodę, zwanych ''nalewkami''. Z czasem zmieniono nazwę rzeczki na Nalewkę, podobnie tez zaczęto nazywać biegnącą wzdłuż niej drogę. W [[1783]] roku ulicę wyłożono brukiem, wzdłuż [[Historia Muranowa|zaczęły powstawać]] murowane kamienice. Od wschodu ulica opierała się o [[Ogród Krasińskich|Park Krasińskich]]. Okres świetności ulicy rozpoczął się [[Warszawa pod zaborami|w 2. dekadzie XIX wieku]], kiedy przy ulicy zaczęły powstawać piękne kamienice, niektóre projektowane m.in. przez [[Antonio Corazzi|Antoniego Corazziego]]. Okolica stała się głównym miejscem, które zaczęli zamieszkiwać Żydzi. Rozwijał się handel, sklepy zaczęły zajmować coraz większe przestrzenie, nie tylko w oficynach, ale także na piętrach i podwórkach. 18 października [[1881]] roku pierwszy konny tramwaj połączył [[Muranowski (plac)|plac Muranowski]] Nalewkami z [[Zamkowy (plac)|placem Zamkowym]], w [[1909]] roku zastąpiła ją trakcja elektryczna. Na początku XX wieku wybudowano [[Pasaż Simonsa]] oraz zabudowano kamienicami [[Muranowski (plac)|plac Muranowski]].
+Dzisiejsza ulica Nalewki to tylko niewielka uliczka osiedlowa położona zdala od jej dawnego przebiegu. Nazwa ulicy pochodzi od powstałych w tych okolicach [[Warszawa do XV wieku|w XIV wieku]] poborów wody pitnej dla [[Stare Miasto|Warszawy]], w płynącej tu wówczas rzeczce [[Bełcząca|Bełczącej]]. Wodociąg składał się ze skrzyń piętrzących wodę, zwanych ''nalewkami''. Z czasem zmieniono nazwę rzeczki na Nalewkę, podobnie tez zaczęto nazywać biegnącą wzdłuż niej drogę. W [[1783]] roku ulicę wyłożono brukiem, wzdłuż [[Historia Muranowa|zaczęły powstawać]] murowane kamienice. Od wschodu ulica opierała się o [[Ogród Krasińskich|Park Krasińskich]]. Okres świetności ulicy rozpoczął się [[Warszawa pod zaborami|w 2. dekadzie XIX wieku]], kiedy przy ulicy zaczęły powstawać piękne kamienice, niektóre projektowane m.in. przez [[Antonio Corazzi|Antoniego Corazziego]]. Okolica stała się głównym miejscem, które zaczęli zamieszkiwać Żydzi. Rozwijał się handel, sklepy zaczęły zajmować coraz większe przestrzenie, nie tylko w oficynach, ale także na piętrach i podwórkach. 18 października [[1881]] roku pierwszy konny tramwaj połączył [[Muranowski (plac)|plac Muranowski]] Nalewkami z [[Plac Zamkowy|placem Zamkowym]], w [[1909]] roku zastąpiła ją trakcja elektryczna. Na początku XX wieku wybudowano [[Pasaż Simonsa]] oraz zabudowano kamienicami [[Muranowski (plac)|plac Muranowski]].
-[[Warszawa w okresie międzywojennym|W okresie międzywojennym]] ulica Nalewki była jedną z ważniejszych ulic w tej części miasta. Skrzyżowanie Nalewek z [[Gęsia (ulica)|Gęsią]] i [[Franciszkańska (ulica)|Franciszkańską]] było najruchliwszym punktem w stolicy. W rejonie [[Arsenał]]u Nalewki były tak wąskie, że nie było chodnika. W przeddzień wybuchu II wojny światowej na Nalewkach swą siedzibę miało około 700 zakładów oraz wiele małych sklepików i przedsiębiorstw. [[Warszawa w okresie II wojny światowej|W czasie II wojny światowej]] weszła w skład [[getto warszawskie|warszawskiego getta]] i została wraz z nim zniszczona podczas i po [[Powstanie w getcie warszawskim|powstaniu w getcie]].
+[[Warszawa w okresie międzywojennym|W okresie międzywojennym]] ulica Nalewki była jedną z ważniejszych ulic w tej części miasta. Skrzyżowanie Nalewek z [[Ulica Gęsia|Gęsią]] i [[Franciszkańska (ulica)|Franciszkańską]] było najruchliwszym punktem w stolicy. W rejonie [[Arsenał]]u Nalewki były tak wąskie, że nie było chodnika. W przeddzień wybuchu II wojny światowej na Nalewkach swą siedzibę miało około 700 zakładów oraz wiele małych sklepików i przedsiębiorstw. [[Warszawa w okresie II wojny światowej|W czasie II wojny światowej]] weszła w skład [[getto warszawskie|warszawskiego getta]] i została wraz z nim zniszczona podczas i po [[Powstanie w getcie warszawskim|powstaniu w getcie]].
 W [[1945]], [[Warszawa w okresie PRL-u|zaraz po zakończeniu wojny]], ulica była przysypana gruzem i tylko wąska ścieżka odsłaniała fragmentu bruku i torów tramwajowych. W [[1947]] roku zaczęto odgruzowywać Nalewki w związku z budową [[Andersa (ulica)|ulicy Nowotki]], która miała połączyć [[Bankowy (plac)|plac Bankowy]] z [[Żoliborz]]em. Wchłonęła ona fragment dawnych Nalewek między [[Świętojerska (ulica)|Świętojerską]] a [[Franciszkańska (ulica)|Franciszkańską]], a odcinek wzdłuż [[Ogród Krasińskich|Ogrodu Krasińskich]] zlikwidowano demontując bruk oraz tory tramwajowe, w jego miejsce sadząc trawę i drzewa. Pozostał tylko niewielki fragment, dziś znany jako [[Bohaterów Getta (ulica)|ulica Bohaterów Getta]]. Nazwę Nalewki przyjęła wobec tego niewielka uliczka na [[Muranów|Muranowie]] (nazwa ta pojawia się na planie miasta w [http://www.trasbus.com/planywarszawy/1961/12.jpg 1961] roku).

Warszawikia

Zmiany: Ulica Nalewki

Wersja z 18:56, 20 sty 2011

Linki zewnętrzne