Skocznia narciarska

Widok ogólny skoczni od strony ul. Czerniowieckiej

Wejście na skocznię i początek rozbiegu

Koniec rozbiegu

Częściowo rozebrana skocznia narciarska w Warszawie mieści się przy ulicy Czerniowieckiej 3 na Mokotowie. Jej zeskok znajduje się na zboczu Skarpy wiślanej, stąd nazwa obiektu: Skarpa.

Historia

Budowę skoczni rozpoczęto w roku 1955, jej projektantem był inż. Jeremi Struchacki. Problemy natury geologicznej (wody gruntowe, kurzawka) spowodowały znaczne opóźnienie prac i ostatecznie obiekt oddano do użytku w 1959 r. Skarpa była pierwszą skocznią igelitową w Polsce i jedną z ok. 20 pierwszych takich skoczni w skali światowej. Ponieważ wówczas nie opracowano jeszcze sposobu utrzymywania śniegu na śliskiej powierzchni ze sztucznego tworzywa (obecnie stosuje się w tym celu siatki z lin lub metalu, na których zatrzymuje się śnieg), początkowo skocznia była użytkowana wyłącznie w sezonie letnim.

Do lat 70. Warszawa stanowiła w skali krajowej istotny ośrodek treningowy skoczków narciarskich. Wysyłano tu na obozy letnie młodych zawodników z ośrodków takich jak Zakopane. Później straciła na znaczeniu z dwóch powodów: po pierwsze, igelit posiadały już także skocznie położone w górach (zakopiański kompleks Średniej Krokwi, małe skocznie w Szczyrku i Wiśle), po drugie skocznia warszawska stała się po prostu zbyt mała jako obiekt treningowy dla zawodników wysokiej klasy. W latach 80. zaprzestano użytkowania obiektu. Skocznia zaczęła popadać w ruinę - od rozbiegu odrywały się kawałki betonu. W połowie lat 90. zdecydowano się na demontaż górnej połowy rozbiegu z pozostawieniem wieży startowej, choć ekspertyza wykazała, że remont obiektu byłby niewiele droższy. Pod koniec lat 90. ze skoczni usunięto maty igelitowe. Ok. 2002 r. zostały przekazane lub sprzedane.

Dane techniczne

• Punkt konstrukcyjny: 38 m
• Wysokość wieży startowej: 35 m
• Długość rozbiegu: 55,5 m
• Długość wybiegu: 70 m
• Całkowita wysokość skoczni: 54 m
• Całkowita długość skoczni: 120 m
• Najdalszy skok: 48 m, Janusz Duda
• Oficjalny rekord skoczni: 40,5 m, Antoni Łaciak

Dojazd

Dziś wielu warszawiaków nie zdaje sobie sprawy z istnienia w stolicy ciekawej ruiny skoczni. Aby tam dotrzeć, należy wysiąść z metra na stacji Wilanowska w kierunku Kabat i udać się w przeciwnym kierunku, między bloki mieszkalne. Dojście od stacji zajmuje kilka minut. Dokładna lokalizacja : [1]

Ciekawostki

• Skarpa nie była jedyną skocznią narciarską w Warszawie. Już w latach 20. na Agrykoli powstała niewielka skocznia terenowa. Jej rekord wynosił 25 m i należał do zakopiańskiego skoczka Władysława Gąsienicy-Roja (akademickiego mistrza świata z 1957 r.), który uzyskał tę odległość w prawdopodobnie ostatnim konkursie na tej skoczni. Później skocznia była jednak jeszcze wykorzystywana przez amatorów. Jej ostateczny koniec nastąpił w latach 70. w związku z odbudową Zamku Ujazdowskiego. Po wojnie powstała także jeszcze mniej znana, również półamatorska skocznia w Lesie Bielańskim.
• Zawody na skoczni mogło oglądać bezpośrednio nawet 7000 widzów.
• Skoki ze skoczni warszawskiej oddało wielu znanych skoczków, m.in. Zdzisław Hryniewiecki, Antoni Łaciak, Władysław Tajner.
• Na terenie skoczni znajdowała się wyłożona igelitem rampa, która służyła do tymczasowego "zakładania" mniejszej skoczni. Rampę mocowano na zeskoku, początkujący skoczkowie rozpoczynali najazd na buli, bezpośrednio na igelicie.
• Na początku lat 90. pod wieżą skoczni znajdowało się targowisko ze sprzętem do sportów zimowych. Obecnie organizowane jest ono w zimowe weekendy w otoczeniu toru łyżwiarskiego Stegny.
• Od połowy lat 90., przy skoczni funkcjonował amatorski skate-park, kolebka dla wielu warszawskich skaterów.
• Na terenie skoczni znajduje się obecnie serwis narciarski oraz gabinet kosmetyczny, siedzibę ma tutaj również firma kurierska. Nieformalnym obowiązkiem pracowników tych firm jest ponadto pilnowanie skoczni.
• Przy ulicy Puławskiej (a więc właściwie za skocznią, a nie pod skocznią) mieści się apteka o nazwie "Apteka Pod Skocznią". Na jej szyldzie narysowana jest sylwetka skoczka lecącego stylem równoległym, a więc coś, czego obecnie, w epoce stylu "V", już się nie spotyka.
• 19 kwietnia 2005 r. artysta Cezary Bodzianowski zorganizował happening na skoczni. W jego trakcie m.in. zrzucił narty z wieży, później doszedł z nimi aż pod galerię Zachęta. Happening miał być w zamierzeniu autora kpiną z ideału artysty i problemów ze zdefiniowaniem, czym jest sztuka. W celu przeprowadzenia happeningu musiał zdobyć pozwolenie na wejście na skocznię - normalnie drzwi prowadzące na wieżę są zamknięte na kłódkę, cały obiekt zaś jest strzeżony.

Projekty

Polska ma dziś słabą infrastrukturę skoczni: w całym kraju nie ma ani jednej czynnej skoczni na północ od Wrocławia (nie licząc skoczni amatorskich, zbudowanych przez samych nastoletnich skoczków-amatorów w miejscowościach takich, jak np. Lidzbark Warmiński czy Zgierz). Jednocześnie zainteresowanie skokami narciarskimi pozostaje duże. Z tego powodu od czasu do czasu pojawia się pomysł budowy nowego kompleksu skoczni w Warszawie. Mówiło się przede wszystkim o umieszczeniu ich na Szczęśliwicach, na tyłach stoku narciarskiego.