Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement

Ulica Poznańska – ulica w Śródmieściu.

Historia[]

Poznańska (nr 12)

Kamienica (nr 12)

Ulica powstała w II połowie XIX wieku w związku z dynamicznym rozwojem południowej części Śródmieścia po otwarciu dworca kolei warszawsko-wiedeńskiej.

Pierwotnie była częścią ulicy Wielkiej (ta biegła aż od Nowowiejskiej do Bagna), na trzy części (ul. Wielka, ul. Poznańska i ul. Lwowska) podzielono ją w 1922 roku.

W 2010 roku ulica została wyremontowana[1], podczas prac odkryto dawną kostkę brukową, którą przywrócono[2].

Przebieg[]

Ulica rozpoczyna swój bieg na południu od skrzyżowania z Piękną i Lwowską, po czym biegnie na północ przecinając kolejno takie ulice jak: Wilcza, Wspólna, Św. Barbary, Żurawia, Nowogrodzka, a kończy się skrzyżowaniem z Alejami Jerozolimskimi.

Jest w całości jednokierunkowa, ale z północy na południe od Alej Jerozolimskich do Hożej, natomiast z południa na północ od Pięknej do Hożej.

Nazwa[]

Nazwa ulicy pochodzi od miasta Poznań, ale nie jest z nim w żaden sposób związana – wbrew kierunkowi na Poznań biegnie w układzie północ-południe.

Otoczenie[]

Obiekty położone przy ulicy to:

  • Poznańska 6/8 – Zespół Szkół Gastronomicznych, w tym Technikum Gastronomiczno-Hotelarskie, Szkoła Policealna nr 25, Zasadnicza Szkoła Gastronomiczna oraz XXIII Liceum Profilowane
  • Poznańska 12 – kamienica przedwojenna
  • Poznańska 14 – kamienica przedwojenna
  • Poznańska 15 – zabytkowa kamienica Glassów, dawniej ambasada ZSRR
  • Poznańska 16 – kamienica przedwojenna
  • Poznańska 21 – zrujnowana kamienica, najstarszy murowany budynek południowego Śródmieścia
  • Poznańska 22 – Pogotowie Ratunkowe
  • Skwer Batalionu AK Zaremba-Piorun
  • Poznańska 37 – zabytkowa kamienica, neobarokowa
  • Poznańska 38 – zabytkowa kamienica Zyberta, eklektyczna

Dawniej na rogu ul. Poznańskiej oraz ul. Nowogrodzkiej znajdowała się stacja końcowa Elektrycznej Kolejki Dojazdowej.

Galeria[]

Przypisy

Advertisement