Pomnik Bitwy o Monte Cassino
Godła polskich jednostek na cokole pomnika
Tablica gen. Andersa nieopodal pomnika
Pomnik Bitwy o Monte Cassino – pomnik zlokalizowany na skraju Ogrodu Krasińskich, pomiędzy ulicami Bohaterów Getta a Andersa, na tyłach Państwowego Muzeum Archeologicznego.
Pomnik odsłonięty został 30 maja 1999 roku przez Irenę Anders - wdowę po generale Władysławie Andersie, w ramach obchodów 55. rocznicy bitwy. Projekt pomnika wykonał artysta rzeźbiarz prof. Gustaw Zemła, a w kamieniu odkuł artysta rzeźbiarz Paweł Pietrusiński. Monument wykonany jest z żelbetu pokrytego białym marmurem Bianco Carrara i przedstawia bezgłową Nike ze śladami walk i okaleczenia, w formie dwunastometrowej kolumny. W podstawie pomnika widać wzgórze przykryte całunem, zarysowaną postać Matki Boskiej i porozrzucane hełmy. Na dwumetrowym cokole umieszczono też urnę z prochami bohaterów umieszczoną pod całunem, na której widnieje Krzyż Monte Cassino. Oprócz tego na cokole wyrzeźbiono godła polskich jednostek, które brały udział w bitwie.
Nieopodal pomnika, bliżej ul. gen. Andersa znajduje się tablica z wizerunkiem gen. Władysława Andersa dowódcy 2 Korpusu Polskiego, na której czytamy: " Dnia 18 maja 1944 roku w krwawej bitwie narodów o Monte Cassino, 2 Korpus Polski generała broni Władysława Andersa przełamał Linię Gustawa i otworzył armiom aliantów drogę na Rzym".
W 2013 roku przy jednej z alejek w pobliżu pomnika odsłonięto kamień pamiątkowy poświęcony mieszkańcom Iranu, którzy w 1942 roku przyjęli i ocalili polskich tułaczy deportowanych w latach 1939-1941 przez NKWD z kresów wschodnich II Rzeczypospolitej w głąb Związku Radzieckiego, irańska pomoc uchroniła Polaków przed represjami oraz śmiercią z głodu i chorób.