Warszawska Karta Miejska

Warszawska Karta Miejska

Spersonalizowana Warszawska Karta Miejska

Warszawska Karta Miejska (WKM) – uniwersalna zbliżeniowa karta elektroniczna zgodna ze standardem Mifare.

Warszawska Karta Miejska jest aktualnie nośnikiem imiennych biletów długookresowych w komunikacji miejskiej. Możliwości wykorzystania są jednak dużo większe i mogą obejmować funkcje zniżkowej karty wstępu do obiektów miejskich (domy kultury, teatry), karty bibliotecznej czy elektronicznej portmonetki. W dowolnym momencie można wykorzystać kartę w systemach kontroli dostępu (wymagany jest jedynie czytnik zgodny ze standardem Mifare).

Historia

Pomysł wprowadzenia karty miejskiej pojawił się już w 1994 roku, jednakże Warszawska Karta Miejska została wprowadzona do użytku dopiero 1 października 2001 roku jako nośnik biletów okresowych komunikacji miejskiej, przejmując całkowicie to zadanie od 31 marca 2003 roku. W czerwcu 2004 roku wprowadzono możliwość wnoszenia opłaty za parkowanie, zaś w październiku 2006 roku wprowadzono Elektroniczną Legitymację Studencką (ELS), która również stała się nośnikiem biletów okresowych i umożliwiła również płacenie za parking.

Wraz z wprowadzeniem nowej taryfy biletowej 2 czerwca 2008 roku Zarząd Transportu Miejskiego wprowadził możliwość personalizacji WKM – polega ona na nadrukowaniu przez ZTM na drugiej stronie karty imienia, nazwiska oraz zdjęcia pasażera. Wnioski o wyrobienie takiej karty można było składać w punktach obsługi pasażera ZTM lub przez internet. Od 1 stycznia 2010 roku bilety imienne można było kodować tylko na kartach spersonalizowanych. W związku z ogromnymi kolejkami w punktach obsługi pasażera, ZTM wprowadził szereg ułatwień dla osób wyrabiających sobie spersonalizowaną kartę:

• w weekendy uruchamiał w sześciu centrach handlowych (w Arkadii, CH Bemowo, Złotych Tarasach, CH Wileńska, Galerii Mokotów i w Centrum Maximus w Nadarzynie) mobilne punkty personalizacji;
• wszystkim, którzy złożyli wniosek do 30 czerwca 2009 roku, a nie odebrali jej, wysyłał karty pocztą;
• od 14 września 2009 do 8 października 2009 roku w niektórych liceach uruchomione zostały mobilne punkty personalizacji;
• w niektórych punktach personalizacji można było zrobić zdjęcia do karty.

W 2009 roku wprowadzona została również możliwość utworzenia swojego wzoru nadruku, a nie tylko użycia jednego z pięciu utworzonych przez ZTM, jednakże z zastrzeżeniem, że nadruk nie może być nieprzyzwoity lub obraźliwy. Oprócz tego raz na jakiś czas wprowadzane były kolejne okolicznościowe wzory kart m.in z obrazami upamiętniającymi wybuch drugiej wojny światowej, z Chopinem w 160. rocznicę jego śmierci czy z logiem Gadu Gadu.

Główny Inspektor Ochrony Danych Osobowych nie zgodził się na zbieranie przez ZTM danych o wszystkich miejscach, w których pasażerowie przykładali kartę do kasownika lub czytnika kontrolerskiego, Zarząd Transportu Miejskiego stwierdził jednak, że nie wycofa się z tego pomysłu. Żeby nie zmuszać pasażerów do wyrobienia kart spersonalizowanych, od 29 września 2009 roku wprowadzone zostały bilety czternastodniowe na okaziciela kodowane na kartach zwykłych, które jednak wycofano w sierpniu 2011 roku. Od 7 maja 2013 roku wstrzymano też kodowanie na Warszawskiej Karcie Miejskiej biletów na okaziciela w związku z podjęciem prac nad wdrożeniem zabezpieczeń na karcie, związanych m.in. z pojawieniem się sfałszowanych kart i biletów. Efektem tych prac było wdrożenie 1 sierpnia 2014 r. kodowania dodatkowych certyfikatów wraz z biletem, których rolą jest uwierzytelnienie biletu. W przejściowym okresie czasu bramki w metrze, kasowniki, biletomaty i czytniki kontrolerskie obsługiwały karty bez certyfikatu. Od stycznia 2015 r. karty bez certyfikatu są nieważne, nawet jeżeli zawierają prawidłowy i ważny bilet; wgranie certyfikatu jest możliwe w dowolnym Punkcie Obsługi Pasażera. Do 2015 roku kartę można było doładować kwotą od 20 do 500 zł i płacić nią w parkomatach za postój samochodu w Strefie Płatnego Parkowania Niestrzeżonego. Doładowanie możliwe było w punktach obsługi.

W przyszłości przewidywana jest całkowita zmiana karty miejskiej, która ma przejść ewolucję w kierunku karty typu londyńskiego (tzw. Oyster Card) – w 2013 roku rozpoczęły się pierwsze dialogi techniczne między Zarządem Transportu Miejskiego a firmami specjalizującymi się w tego typu urządzeniach.

Funkcje

• Nośnik biletów okresowych komunikacji miejskiej – na karcie można zakodować jeden z kilku różnych imiennych biletów długookresowych upoważniających do przejazdu liniami uruchamianymi na zlecenie ZTM na obszarze pierwszej, drugiej bądź obu stref, zgodnie z typem biletu (obecnie jest to większość linii autobusowych oraz wszystkie linie tramwajowe, Szybkiej Kolei Miejskiej i metro. W danej chwili może być aktywny tylko jeden rodzaj biletu (zwany kontraktem). Przedłużenie ważności biletu lub zakodowanie nowego możliwe jest w punktach obsługi bądź w automatach. Od 7 maja 2013 r. na Warszawskiej Karcie Miejskiej można zakodować tylko bilety imienne (30- i 90-dniowy na 1 lub obie strefy oraz bilet seniora).
  • Wspólny bilet – bilety na pierwszą (dawniej: miejskie) i na obie strefy (dawniej: sieciowe) są honorowane w pociągach Kolei Mazowieckich oraz Warszawskiej Kolei Dojazdowej (tylko na obszarze pierwszej strefy).
  • Karta Warszawiaka i Karta Młodego Warszawiaka
• Nośnik uprawnień do przejazdów bezpłatnych – na karcie można zakodować niektóre uprawnienia do przejazdów bezpłatnych. Kodowanie odbywa się w punktach obsługi po złożeniu papierowego wniosku i przedstawieniu do wglądu dokumentów potwierdzających uprawnienia.
  • Karta Ucznia

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona ZTM o personalizacji karty miejskiej
• Oficjalna strona ZTM z katalogiem uprawnień do przejazdów ulgowych i bezpłatnych, dokumentami wymaganymi do udokumentowania uprawnień i informacją, które ulgi są kodowane na WKM
• Strefa Karty Miejskiej