Szpital Praski
Plac Weteranów 1863 r. (dawniej Plac Aleksandrowski albo Plac Weteranów) - plac znajdujący się przy zbiegu alei Solidarności i ulicy Sierakowskiego. Ma on kształt półkola, dochodzą do niego ulice Olszowa i Floriańska.
Historia[]
Plac powstał w 1865 roku, a ponieważ był to czas zaboru rosyjskiego, na cześć cara Aleksandra II został on nazwany Placem Aleksandrowskim. Ówcześnie miał on kształt koła, zajmując część obecnego terenu Parku Praskiego. Od placu odchodziły promieniście ulice: Konstantynowska (dziś Floriańska), Namiestnikowska (dziś Sierakowskiego), Dębowa (dziś Olszowa), Aleksandrowska (dziś al. Solidarności) oraz przekształcone na alejki parkowe ul. Michałowska (dziś Waldemara Łukasińskiego) i aleja Ogrodowa (dziś Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”). Ówcześnie przy wejściu do Parku stał budynek Teatru Praskiego. Po południowo-zachodniej stronie placu w 1868 roku wybudowano Szpital Praski. W latach 1887–1904 po południowo-wschodniej stronie placu trwała budowa Katedry św. Michała i św. Floriana.
Po I wojnie światowej zmieniono nazwę Placu na obecną dopiero w 1935 roku. Weterani powstania styczniowego byli w II Rzeczpospolitej symbolem patriotyzmu i walki o wolność. Na ulicy Floriańskiej urządzono również Dom Weteranów Powstania 1863. Nowe nazwy uzyskały także ulice odchodzące od Placu. Tuż po II wojnie światowej problem niewygodnych politycznie patronów rozwiązano likwidując datę. W ten sposób plac upamiętniał wszystkich weteranów. Jednak już w latach 70. rok 1863 wrócił i tak jest do dziś.
Przed praską katedrą 13 sierpnia 2005 odsłonięto pomnik ks. Ignacego Skorupki.
