Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement
Ujednoznacznienie
Ten artykuł dotyczy parku. Zobacz też: osiedle Kaskada oraz zespół przystankowy Park Kaskada.
Kolektorska (2)

Park Kaskada – ulica Kolektorska

Park Kaskada (Kolektorska)

Park Kaskada – zagłębienie terenu z fontanną

Kolektorska-pomnik

Miejsce pamięci w Parku Kaskada

Park Kaskada – park położony na Marymoncie w dzielnicy Żoliborz, między ul. Słowackiego, al. Armii Krajowej, ul. Kolektorską, ul. Trószyńskiego i ul. Gdańską. W wyniku obecnego podziału administracyjnego park w praktyce nie znajduje się na obszarze Marymont-Kaskada, usytuowanym na Bielanach.

Od końca XVII wieku teren Parku Kaskada wchodził w skład parku położonego przy rezydencji królewskiej królowej Marysieńki na Marymoncie. Nazwa parku wzięła się od znajdującej się tutaj kaskady wodnej na rzeczce Rudawce, a poza nią w ogrodzie znajdował się także malowniczy parów, alejki spacerowe, wzgórza, staw, strumienie, wysepki i kilkusetmetrowy kanał. Ogród zyskał popularność jeszcze w XIX wieku, kiedy to jego ówczesny opiekun, gen. Józef Rautenstrauch uporządkował alejki, chętnym wypożyczał łódki oraz wybudował altanki i dwór, w którym umieścił gospodę „Na Cztery Fajerki”. Karczma znajdowała się na terenie osady Kaskada – obecnie mieści się tam Park Stawy Kellera, który wówczas stanowił część całego założenia parkowego. Następcy generała zaniedbali park, wobec czego pod koniec XIX wieku znacznie podupadł, w tym czasie przez jego teren przeprowadzono kolektor ściekowy oraz wybudowano eksperymentalną oczyszczalnię ścieków wraz z akweduktem nad Rudawką.

W okresie międzywojennym w jego otoczeniu zaczęła się pojawiać licha, podmiejska zabudowa, jednak większość terenu dawnego parku znajdowała się nadal w rękach magistratu m.st. Warszawy. W okresie II wojny światowej duża część parku została zajęta na prowizoryczne pola uprawne, zaś budynek mieszkalny Stacji Doświadczalnej Oczyszczania Ścieków w trakcie powstania warszawskiego stał się świadkiem ogromnej tragedii – szturmujący Marymont i Żoliborz Niemcy zamordowali tutaj około 40 osób, w tym Olgę Przyłęcką – ich pamięć przywołuje zachowana ściana dawnego budynku wraz z tablicą pamiątkową. Na terenie parku przetrwały także duże skupiska starodrzewu, szczególnie w rejonie ul. Korabskiej (ob. ul. Trószyńskiego).

Park został na nowo założony i skomponowany w 1951 roku według projektu inż. Ludwika Lewina, został oficjalnie otwarty 1 maja 1951 roku i zajmował obszar około 7 hektarów, pokrywający się z korytem rzeczki Rudawki na jej marymonckim odcinku. Urozmaicona rzeźba terenu umożliwiała dodatkową zabawę dzieciom zarówno latem, jak i zimą – obok piaszczystych zagłębień urządzić można było tor saneczkowy, obok którego znalazły się z kolei boiska dla młodzieży ze szkoły przy ul. Kolektorskiej. Ścieżki w parku wysypane zostały żwirem. W latach 1965-1967 park został przekomponowany według projektu Longina Majdeckiego, zaś w latach 70. XX wieku, w związku z budową al. Armii Krajowej, park został przecięty placem budowy i finalnie rozdzielony na dwie części, z których tylko południowa zachowała do dzisiaj układ typowego parku – zajmuje ona powierzchnię nieco ponad 6 hektarów. Północna część pozostała niezagospodarowana i z czasem zdziczała, obecnie nie jest już uznawana za fragment parku, obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje w tym miejscu zabudowę mieszkalną z usługami (na przedłużeniu ul. Chlewińskiej) oraz zabudowę typu śródmiejskiego z możliwością ulokowania obiektów administracji publicznej (bliżej ul. Słowackiego).

Nazwę "Park Kaskada" miała nosić niegdyś także stacja metra Słodowiec. W 2010 roku Rada Miasta zaproponowała również, aby park nosił imię Jacka Kuronia, jednak nie zgodziła się na to jego rodzina, woląc nadać jego imię jednemu z żoliborskich placów.

Advertisement