.JPG){kind=link}
Bloki nr 7 i nr 9
.JPG){kind=link}
Blok nr 9
.JPG){kind=link}
Blok nr 11
Osiedle Okęcie II – zespół trzech budynków mieszkalnych, położonych przy ul. Flisa na Okęciu w dzielnicy Włochy.
W latach 50. XX wieku w kwartale ulic Flisa, Krakowiaków, Kazimierza Wielkiego i Łopuszańską zaplanowano rozległe osiedle mieszkaniowe przeznaczone dla pracowników przemysłowej dzielnicy na Rakowie i Okęciu. Projekt, przygotowany w pracowni Miastoprojekt-Stolica pod kierunkiem Bolesława Szmidta, przewidywał wybudowanie na 24-hektarowym terenie kilkudziesięciu trój- i czterokondygnacyjnych budynków mieszkalnych podzielonych na zespoły złożone z sześciu symetrycznie rozstawionych budynków – dwóch większych oraz czterech punktowców – zamykających wewnętrzny dziedziniec. Od strony szosy włochowskiej powstałyby najwyższe budynki, od strony ul. Krakowiaków (d. Kościuszki) zaplanowano centrum handlowo-socjalne osiedla ze sklepami, apteką, pocztą i domem kultury, pośrodku zaś przewidziano skwer z basenami i fontannami, od którego odchodziłyby dwie główne ulice osiedla oraz ciąg pieszy w kierunku szosy krakowskiej. Ponadto w sąsiedztwie miały się też znaleźć obiekty sportowo-wypoczynkowe oraz przedszkole i żłobek. W budynkach znalazłyby się 1433 mieszkania dla 5600 osób.
Realizację osiedla rozpoczęto w 1952 roku na pustej działce od strony nowo wytyczonej ulicy, gdzie w latach 1952-1953 powstały trzy budynki mieszkalne (nr 7, nr 9 i nr 11) na planie litery C, mające stanowić połowę pojedynczego zespołu mieszkaniowego. Budynki powstały jako dwupiętrowe i uzyskały uproszczony wystrój w stylu socrealistycznym, elewacje zostały zdominowane pilastrami oraz lizenami, zaś w budynku głównym (nr 9) osie klatki schodowe zostały przyozdobione luksferami. Nigdy nie wykonano pełnej dekoracji, gdyż przewidywano oblicowanie budynków cegiełkami w ciepłym odcieniu, przyozdobienie gzymsami, portalami i płaskorzeźbami oraz pokrycie dachów kolorową dachówką. W 2007 roku wszystkie budynki zostały nadbudowane o jedną kondygnację.
Dnia 26 kwietnia 2010 roku w bloku nr 9 wybuchł pożar, który doszczętnie strawił dach oraz ostatnią kondygnację budynku – spłonęła wybudowana kilka lat wcześniej aluminiowa konstrukcja trzeciego piętra wypełniona watą szklaną, ściankami z płyt gipsowo-kartonowych oraz płyt paździerzowych, która od żaru zawaliła się, dewastując mieszkania. W akcji brało udział szesnaście jednostek straży pożarnej, dziewięć mieszkań zostało całkowicie zniszczonych, ponad stu mieszkańców zostało na kilka dni ewakuowanych. Przyczyną pożaru było zaprószenie ognia na remontowanym dachu, dokonane przez dwóch pijanych pracowników. Budynek nr 9 został odremontowany, jednak dodatkowego piętra w nim już nie odbudowano.
Źródła[]
- Jarosław Zieliński: Realizm socjalistyczny w Warszawie, str. 362-363, Fundacja Hereditas, Warszawa 2009
- Tadeusz Komorowski: Nowe osiedle mieszkaniowe Okęcie II (w:) "Stolica" 1953/20, str. 7
- Grzegorz Lisicki: Dwóch pijaczków i wielki pożar, gazeta.pl, 26.04.2010