Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:
 
'''Okopy Lubomirskiego''' – zespół fortyfikacji otaczających całą lewobrzeżną [[Warszawa|Warszawę]], wybudowanych w [[1770]] roku z rozkazu marszałka wielkiego koronnego [[Stanisław Lubomirski|Stanisława Lubomirskiego]].
 
'''Okopy Lubomirskiego''' – zespół fortyfikacji otaczających całą lewobrzeżną [[Warszawa|Warszawę]], wybudowanych w [[1770]] roku z rozkazu marszałka wielkiego koronnego [[Stanisław Lubomirski|Stanisława Lubomirskiego]].
   
Głównym założeniem powstania okopów było zabezpieczenie miasta przez zbliżającą się do niego epidemią dżumy, pełniły one funkcję sanitarną. Dzięki nim łatwiej było kontrolować przepływ ludzi, gdyż ograniczał się on jedynie do wyznaczonych przejść przez okopy chronionych przez pary rogatek. Linia okopów rozpoczynała się na północy na [[Pólków|Pólkowie]] i [[Fawory|Faworach]], po czym obiegając je od góry kierowała się dalej wzdłuż dzisiejszych ulic [[Okopowa (ulica)|Okopowej]], [[Towarowa (ulica)|Towarowa]], [[Koszykowa (ulica)|Koszykowej]], [[Noakowskiego (ulica)|Noakowskiego]], [[Polna (ulica w Śródmieściu)|Polnej]] i [[Bagatela (ulica)|Bagateli]] obiec od południa [[Belweder]] i [[Łazienki Królewskie]]. Szerokość wałów wynosiła około 15 metrów, wysokość 7 metrów, łączna długość wałów wyniosła 12,8 kilometra, a objęły one obszar 1 470 hektarów. Na prawym brzegu [[Wisła|Wisły]] objęły one swym obszarem [[Praga|Pragę]], [[Skaryszew]] i [[Golędzinów]].
+
Głównym założeniem powstania okopów było zabezpieczenie miasta przez zbliżającą się do niego epidemią dżumy, pełniły one funkcję sanitarną. Dzięki nim łatwiej było kontrolować przepływ ludzi, gdyż ograniczał się on jedynie do wyznaczonych przejść przez okopy chronionych przez pary rogatek. Linia okopów rozpoczynała się na północy na [[Pólków|Pólkowie]] i [[Fawory|Faworach]], po czym obiegając je od góry kierowała się dalej wzdłuż dzisiejszych ulic [[Okopowa (ulica)|Okopowej]], [[Towarowa (ulica)|Towarowej]], [[Koszykowa (ulica)|Koszykowej]], [[Noakowskiego (ulica)|Noakowskiego]], [[Polna (ulica w Śródmieściu)|Polnej]] i [[Bagatela (ulica)|Bagateli]] obiec od południa [[Belweder]] i [[Łazienki Królewskie]]. Szerokość wałów wynosiła około 15 metrów, wysokość 7 metrów, łączna długość wałów wyniosła 12,8 kilometra, a objęły one obszar 1 470 hektarów. Na prawym brzegu [[Wisła|Wisły]] objęły one swym obszarem [[Praga|Pragę]], [[Skaryszew]] i [[Golędzinów]].
   
 
Ruch na granicy miasta kontrolowało sześć par rogatek:
 
Ruch na granicy miasta kontrolowało sześć par rogatek:

Wersja z 22:12, 8 mar 2010

Mokotow rogatka

Rogatka wjazdowa na Mokotowie

Okopy Lubomirskiego – zespół fortyfikacji otaczających całą lewobrzeżną Warszawę, wybudowanych w 1770 roku z rozkazu marszałka wielkiego koronnego Stanisława Lubomirskiego.

Głównym założeniem powstania okopów było zabezpieczenie miasta przez zbliżającą się do niego epidemią dżumy, pełniły one funkcję sanitarną. Dzięki nim łatwiej było kontrolować przepływ ludzi, gdyż ograniczał się on jedynie do wyznaczonych przejść przez okopy chronionych przez pary rogatek. Linia okopów rozpoczynała się na północy na Pólkowie i Faworach, po czym obiegając je od góry kierowała się dalej wzdłuż dzisiejszych ulic Okopowej, Towarowej, Koszykowej, Noakowskiego, Polnej i Bagateli obiec od południa Belweder i Łazienki Królewskie. Szerokość wałów wynosiła około 15 metrów, wysokość 7 metrów, łączna długość wałów wyniosła 12,8 kilometra, a objęły one obszar 1 470 hektarów. Na prawym brzegu Wisły objęły one swym obszarem Pragę, Skaryszew i Golędzinów.

Ruch na granicy miasta kontrolowało sześć par rogatek:

W 1794 roku okopy zostały wzmocnione działami zewnętrznymi i wewnętrznymi, nabierając charakteru militarnego, stając się ważnym elementem walk w czasie insurekcji kościuszkowskiej. Około 1820 roku zmieniły charakter, stając się wałem celnym, ich zasięg został rozszerzony (także o Pragę), powstały nowe rogatki (belwederskie, petersburskie, ząbkowskiej, moskiewskie). Zasięg okopów wyznaczył granice miasta niezmienną praktycznie do 1916 roku, mimo iż same okopy straciły swoją funkcję w II połowie XIX wieku w zostały około 1875 roku splantowane.

Jedyną zachowaną pamiątką po Okopach Lubomirskiego są wzniesienia przy Świątyni Egipskiej w Łazienkach Królewskich, Okopy odbił także swoje istnienie w nazwach takich ulic Okopowa, Przedokopowa, Przyokopowa i Zaokopowa.

Linki zewnętrzne

Paleta Ten artykuł potrzebuje archiwalnych fotografii obrazujących go. Jeśli posiadasz takie zdjęcia, umieść je na Warszawikii.