Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Nie podano opisu zmian
(popr. linków)
Znacznik: sourceedit
 
Linia 7: Linia 7:
 
Ogród Krasińskich został założony w [[1676]] roku według projektu [[Tylman z Gameren|Tylmana z Gameren]] jako park przy [[Pałac Krasińskich|pałacu Krasińskich]]. Park był początkowo barokowy, zamknięty dla publiczności, był także największym założeniem ogrodowym [[Warszawa|Warszawy]] do czasu urządzenia [[Ogród Saski|Ogrodu Saskiego]]. W [[1766]] roku ogród został przekomponowany według projektu [[Jan Chrzciciel Knackfus|Jana Chrzciciela Knackfusa]] i w pełni udostępniony dla publiczności, jako drugi po [[Ogród Saski|Ogrodzie Saskim]] w [[Warszawa|Warszawie]].
 
Ogród Krasińskich został założony w [[1676]] roku według projektu [[Tylman z Gameren|Tylmana z Gameren]] jako park przy [[Pałac Krasińskich|pałacu Krasińskich]]. Park był początkowo barokowy, zamknięty dla publiczności, był także największym założeniem ogrodowym [[Warszawa|Warszawy]] do czasu urządzenia [[Ogród Saski|Ogrodu Saskiego]]. W [[1766]] roku ogród został przekomponowany według projektu [[Jan Chrzciciel Knackfus|Jana Chrzciciela Knackfusa]] i w pełni udostępniony dla publiczności, jako drugi po [[Ogród Saski|Ogrodzie Saskim]] w [[Warszawa|Warszawie]].
   
[[Warszawa pod zaborami|W XIX wieku]] był częstym miejscem spacerów warszawiaków, w szczególni pochodzenia żydowskiego z pobliskiego [[Muranów|Muranowa]]. W latach [[1824]]-[[1880]] skraj parku zajmował także [[Instytut Wód Mineralnych Sztucznych]], ulokowany przy [[Dom przy Długiej 38/40|pałacu pod Czterema Wiatrami]]. Ogród był kilkukrotnie przekomponowywany, w latach [[1891]]-[[1895]] został przeorganizowany na park angielski według projektu [[Franciszek Szanior|Franciszka Szaniora]]. Wówczas park zajmował powierzchnię 3,5 hektara. [[Warszawa w okresie II wojny światowej|Podczas niemieckiej okupacji]] park, pomimo sąsiedztwa z [[getto warszawskie|gettem warszawskim]], był wyłączony z jego granic. Ogród został częściowo uszkodzony podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]].
+
[[Historia w XIX wieku|W XIX wieku]] był częstym miejscem spacerów warszawiaków, w szczególni pochodzenia żydowskiego z pobliskiego [[Muranów|Muranowa]]. W latach [[1824]]-[[1880]] skraj parku zajmował także [[Instytut Wód Mineralnych Sztucznych]], ulokowany przy [[Dom przy Długiej 38/40|pałacu pod Czterema Wiatrami]]. Ogród był kilkukrotnie przekomponowywany, w latach [[1891]]-[[1895]] został przeorganizowany na park angielski według projektu [[Franciszek Szanior|Franciszka Szaniora]]. Wówczas park zajmował powierzchnię 3,5 hektara. [[II wojna światowa|Podczas niemieckiej okupacji]] park, pomimo sąsiedztwa z [[getto warszawskie|gettem warszawskim]], był wyłączony z jego granic. Ogród został częściowo uszkodzony podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]].
   
[[Warszawa w okresie PRL-u|Po II wojnie światowej]] park został odnowiony i powiększony do prawie 12 hektarów, między innymi o tereny uwolnione przez przesuniętą [[Ulica Świętojerska|ul. Świętojerską]], zlikwidowaną [[Ulica Nalewki|ul. Nalewki]] (dziś istnieje jej dawny odcinek znany jako [[Ulica Bohaterów Getta|ul. Bohaterów Getta]]) oraz rozebrane ruiny zabudowy w rejonie [[Ulica Barokowa|Barokowej]] i [[Ulica Długa w Śródmieściu|Długiej]]. Rozebrano także ogrodzenie, choć zachowano dawną bramę wejściową od strony zachodniej. W [[1965]] roku park uznano za obiekt [[Zabytki Warszawy|zabytkowy]], a w [[1994]] roku za pomnik historii.
+
[[Historia powojenna|Po II wojnie światowej]] park został odnowiony i powiększony do prawie 12 hektarów, między innymi o tereny uwolnione przez przesuniętą [[Ulica Świętojerska|ul. Świętojerską]], zlikwidowaną [[Ulica Nalewki|ul. Nalewki]] (dziś istnieje jej dawny odcinek znany jako [[Ulica Bohaterów Getta|ul. Bohaterów Getta]]) oraz rozebrane ruiny zabudowy w rejonie [[Ulica Barokowa|Barokowej]] i [[Ulica Długa w Śródmieściu|Długiej]]. Rozebrano także ogrodzenie, choć zachowano dawną bramę wejściową od strony zachodniej. W [[1965]] roku park uznano za obiekt [[Zabytki Warszawy|zabytkowy]], a w [[1994]] roku za pomnik historii.
   
 
[[Plik:Ogrod Krasinskich (tablica, getto warszawskie).JPG|right|thumb|250px|[[Pomniki Granic Getta|Tablica upamiętniająca mur]] [[getto warszawskie|getta]] ([[2014]] – [http://img1.wikia.nocookie.net/__cb20100717134808/warszawa/images/archive/1/1f/20140427142454!Ogrod_Krasinskich_%28tablica%2C_getto_warszawskie%29.JPG por. 2010])]]
 
[[Plik:Ogrod Krasinskich (tablica, getto warszawskie).JPG|right|thumb|250px|[[Pomniki Granic Getta|Tablica upamiętniająca mur]] [[getto warszawskie|getta]] ([[2014]] – [http://img1.wikia.nocookie.net/__cb20100717134808/warszawa/images/archive/1/1f/20140427142454!Ogrod_Krasinskich_%28tablica%2C_getto_warszawskie%29.JPG por. 2010])]]
Linia 30: Linia 30:
 
Na terenie Ogrodu Krasińskich znajdują się takie obiekty jak:
 
Na terenie Ogrodu Krasińskich znajdują się takie obiekty jak:
 
* [[Pałac Krasińskich]]
 
* [[Pałac Krasińskich]]
* Barokowa brama wejściowa [[Warszawa w XVIII wieku|z XVIII wieku]] (od strony [[Ulica Bohaterów Getta|ul. Bohaterów Getta]])
+
* Barokowa brama wejściowa [[Historia w XVIII wieku|z XVIII wieku]] (od strony [[Ulica Bohaterów Getta|ul. Bohaterów Getta]])
 
* Wzniesienie z kaskadą, uznawane dawniej za pozostałość [[Wały Zygmuntowskie|Wałów Zygmuntowskich]] (w rejonie [[Ulica Bohaterów Getta|ul. Bohaterów Getta]]) – przeprowadzone w latach [[2011]]-[[2013]] badania archeologiczne obaliły tę tezę
 
* Wzniesienie z kaskadą, uznawane dawniej za pozostałość [[Wały Zygmuntowskie|Wałów Zygmuntowskich]] (w rejonie [[Ulica Bohaterów Getta|ul. Bohaterów Getta]]) – przeprowadzone w latach [[2011]]-[[2013]] badania archeologiczne obaliły tę tezę
 
* [[Pomniki granic getta|Pomnik granic getta]] (w rejonie [[Ulica Świętojerska|ul. Świętojerskiej]])
 
* [[Pomniki granic getta|Pomnik granic getta]] (w rejonie [[Ulica Świętojerska|ul. Świętojerskiej]])

Aktualna wersja na dzień 09:25, 6 cze 2015

Pałac Krasińskich

Ogród Krasińskich

Zabytek
nr w rej.
256/3
Ogród Krasińskich

Ogród Krasińskich

Ogród Krasińskich (brama)

Ogród Krasińskich – brama wejściowa (2012por. 2010)

Ogród Krasińskich – park miejski o powierzchni 11,8 hektara położony na Muranowie w dzielnicy Śródmieście, pomiędzy ulicami Andersa, Świętojerską, placem Krasińskich, Długą i Bohaterów Getta.

Ogród Krasińskich został założony w 1676 roku według projektu Tylmana z Gameren jako park przy pałacu Krasińskich. Park był początkowo barokowy, zamknięty dla publiczności, był także największym założeniem ogrodowym Warszawy do czasu urządzenia Ogrodu Saskiego. W 1766 roku ogród został przekomponowany według projektu Jana Chrzciciela Knackfusa i w pełni udostępniony dla publiczności, jako drugi po Ogrodzie Saskim w Warszawie.

W XIX wieku był częstym miejscem spacerów warszawiaków, w szczególni pochodzenia żydowskiego z pobliskiego Muranowa. W latach 1824-1880 skraj parku zajmował także Instytut Wód Mineralnych Sztucznych, ulokowany przy pałacu pod Czterema Wiatrami. Ogród był kilkukrotnie przekomponowywany, w latach 1891-1895 został przeorganizowany na park angielski według projektu Franciszka Szaniora. Wówczas park zajmował powierzchnię 3,5 hektara. Podczas niemieckiej okupacji park, pomimo sąsiedztwa z gettem warszawskim, był wyłączony z jego granic. Ogród został częściowo uszkodzony podczas powstania warszawskiego.

Po II wojnie światowej park został odnowiony i powiększony do prawie 12 hektarów, między innymi o tereny uwolnione przez przesuniętą ul. Świętojerską, zlikwidowaną ul. Nalewki (dziś istnieje jej dawny odcinek znany jako ul. Bohaterów Getta) oraz rozebrane ruiny zabudowy w rejonie Barokowej i Długiej. Rozebrano także ogrodzenie, choć zachowano dawną bramę wejściową od strony zachodniej. W 1965 roku park uznano za obiekt zabytkowy, a w 1994 roku za pomnik historii.

Ogrod Krasinskich (tablica, getto warszawskie)

Tablica upamiętniająca mur getta (2014por. 2010)

Dnia 25 sierpnia 2008 roku w północno-zachodniej części parku (na linii dawnej Świętojerskiej i Nalewek) ustawiony został jeden z pomników granic getta. W 2011 roku rozpisano konkurs na rewitalizację ogrodu, który został poprzedzony konsultacjami z mieszkańcami, choć potem mieszkańcy narzekali, że nikt nie uwzględnił ich uwag. W konkursie wzięło udział 14 pracowni, a zwyciężyła koncepcja biura Abies Architektura Krajobrazu. Prace rozpoczęto w 2012 roku od wyremontowania bramy wejściowej, podmurówki od strony ul. Bohaterów Getta oraz założeniem tam ogrodzenia, ponadto część parku ma być stylizowana historycznie, wymieniona zostanie nawierzchnia alejek, a całość ogrodzona. Przebudowana zostanie fontanna oraz kaskada wodna, powstanie okrągłe "pluskowisko", odrestaurowany ma zostać też tzw. bunkier Stefana Starzyńskiego.

Pierwszym etapem było ogrodzenie parku oraz odrestaurowanie barokowej bramy, a prace te przeprowadzono w II połowie 2012 roku. Na początku 2013 roku w ramach prac wycięto ponad 300 z rosnących tutaj 926 drzew, co spotkało się z protestami mieszkańców. Urzędnicy argumentowali, że wiele z nich było chorych i zaniedbanych, a część zasłaniała planowane do odtworzenia osie widokowe. Specjaliści częściowo zgodzili się z urzędnikami, podkreślono jednak, że wyrąb był zbyt nagły, varsavianiści nalegali zaś, aby poczekać do zakończenia remontu z ocenami. Mimo to jednak protestujący złożyli doniesienie do prokuratury o podejrzeniu ciężkiego naruszenia przepisów prawa przy wycince, ta odmówiła jednak wszczęcia postępowania. Społecznicy wtargnęli nawet za ogrodzenie placu budowy, a także wystosowali protest do generalnego konserwatora zabytków – efektem tego była kontrola z Ministerstwa Kultury, która wytknęła wiele błędów, m.in. brak kontroli stołecznego konserwatora zabytków nad pracami. Do dewastacji ogrodzenia terenu prac doszło także w maju. Pierwsza część odnowionego ogrodu została udostępniona na początku sierpnia, zaś w listopadzie rozpoczęto montaż ogrodzenia wokół całego ogrodu oraz otwarto część od strony ul. Długiej. Wszystkie prace zostały wykonane do maja 2014 roku, kiedy to cały Ogród Krasińskich udostępniono spacerowiczom. W międzyczasie, we wrześniu przeprowadzono konsultacje społeczne w sprawie regulaminu parku, które objęły także dyskusję nad wpuszczeniem do parku psów oraz rowerzystów – wstępnie zadecydowano, że park nie będzie zamykany, a rowerzyści i spacerowicze z psami zostaną dopuszczeni.

W listopadzie 2013 roku w północnej części parku rozpoczęły się również poszukiwania trzeciej części Archiwum Ringelbluma, w ramach pierwszych prac archeolodzy odkryli piwnice kamienicy przy ul. Świętojerskiej 40, w której znaleziono przemieszane szczątki przynajmniej jedenastu osób, a także przedmioty codziennego użytku – naczynia, sztućce, torebki, materiały krawieckie, maszynę do szycia, dokumenty ubezpieczeniowe czy także porzucone garnki z jedzeniem. Po zimowej przerwie prace prowadzono jeszcze od kwietnia do czerwca 2014 roku, jednak niczego nie znaleziono. W międzyczasie wyburzeniu uległ też budynek ponad podziemnym bunkrem w południowej części parku. Ostatecznie zdecydowano też o zakazie wstępu dla psów do parku, w zamian urządzono wybieg dla czworonogów od strony ul. Andersa – część właścicieli psów uznała to jednak za ich wykluczenie oraz napisała skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Ogród Krasińskich (pozostałość Wałów)

Wzgórze w zachodniej części parku, dawniej domniemana pozostałość Wałów Zygmuntowskich

Ogród Krasińskich (miejsce pamięci Pasażu Simonsa)

Miejsce upamiętniające Pasaż Simonsa

Na terenie Ogrodu Krasińskich znajdują się takie obiekty jak:

Zobacz też[]

Linki zewnętrzne[]