Mikiapole3 (tablica | edycje) Nie podano opisu zmian |
(popr. linków) Znacznik: sourceedit |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
Ogród Krasińskich został założony w [[1676]] roku według projektu [[Tylman z Gameren|Tylmana z Gameren]] jako park przy [[Pałac Krasińskich|pałacu Krasińskich]]. Park był początkowo barokowy, zamknięty dla publiczności, był także największym założeniem ogrodowym [[Warszawa|Warszawy]] do czasu urządzenia [[Ogród Saski|Ogrodu Saskiego]]. W [[1766]] roku ogród został przekomponowany według projektu [[Jan Chrzciciel Knackfus|Jana Chrzciciela Knackfusa]] i w pełni udostępniony dla publiczności, jako drugi po [[Ogród Saski|Ogrodzie Saskim]] w [[Warszawa|Warszawie]]. |
Ogród Krasińskich został założony w [[1676]] roku według projektu [[Tylman z Gameren|Tylmana z Gameren]] jako park przy [[Pałac Krasińskich|pałacu Krasińskich]]. Park był początkowo barokowy, zamknięty dla publiczności, był także największym założeniem ogrodowym [[Warszawa|Warszawy]] do czasu urządzenia [[Ogród Saski|Ogrodu Saskiego]]. W [[1766]] roku ogród został przekomponowany według projektu [[Jan Chrzciciel Knackfus|Jana Chrzciciela Knackfusa]] i w pełni udostępniony dla publiczności, jako drugi po [[Ogród Saski|Ogrodzie Saskim]] w [[Warszawa|Warszawie]]. |
||
− | [[ |
+ | [[Historia w XIX wieku|W XIX wieku]] był częstym miejscem spacerów warszawiaków, w szczególni pochodzenia żydowskiego z pobliskiego [[Muranów|Muranowa]]. W latach [[1824]]-[[1880]] skraj parku zajmował także [[Instytut Wód Mineralnych Sztucznych]], ulokowany przy [[Dom przy Długiej 38/40|pałacu pod Czterema Wiatrami]]. Ogród był kilkukrotnie przekomponowywany, w latach [[1891]]-[[1895]] został przeorganizowany na park angielski według projektu [[Franciszek Szanior|Franciszka Szaniora]]. Wówczas park zajmował powierzchnię 3,5 hektara. [[II wojna światowa|Podczas niemieckiej okupacji]] park, pomimo sąsiedztwa z [[getto warszawskie|gettem warszawskim]], był wyłączony z jego granic. Ogród został częściowo uszkodzony podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]]. |
− | [[ |
+ | [[Historia powojenna|Po II wojnie światowej]] park został odnowiony i powiększony do prawie 12 hektarów, między innymi o tereny uwolnione przez przesuniętą [[Ulica Świętojerska|ul. Świętojerską]], zlikwidowaną [[Ulica Nalewki|ul. Nalewki]] (dziś istnieje jej dawny odcinek znany jako [[Ulica Bohaterów Getta|ul. Bohaterów Getta]]) oraz rozebrane ruiny zabudowy w rejonie [[Ulica Barokowa|Barokowej]] i [[Ulica Długa w Śródmieściu|Długiej]]. Rozebrano także ogrodzenie, choć zachowano dawną bramę wejściową od strony zachodniej. W [[1965]] roku park uznano za obiekt [[Zabytki Warszawy|zabytkowy]], a w [[1994]] roku za pomnik historii. |
[[Plik:Ogrod Krasinskich (tablica, getto warszawskie).JPG|right|thumb|250px|[[Pomniki Granic Getta|Tablica upamiętniająca mur]] [[getto warszawskie|getta]] ([[2014]] – [http://img1.wikia.nocookie.net/__cb20100717134808/warszawa/images/archive/1/1f/20140427142454!Ogrod_Krasinskich_%28tablica%2C_getto_warszawskie%29.JPG por. 2010])]] |
[[Plik:Ogrod Krasinskich (tablica, getto warszawskie).JPG|right|thumb|250px|[[Pomniki Granic Getta|Tablica upamiętniająca mur]] [[getto warszawskie|getta]] ([[2014]] – [http://img1.wikia.nocookie.net/__cb20100717134808/warszawa/images/archive/1/1f/20140427142454!Ogrod_Krasinskich_%28tablica%2C_getto_warszawskie%29.JPG por. 2010])]] |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
Na terenie Ogrodu Krasińskich znajdują się takie obiekty jak: |
Na terenie Ogrodu Krasińskich znajdują się takie obiekty jak: |
||
* [[Pałac Krasińskich]] |
* [[Pałac Krasińskich]] |
||
− | * Barokowa brama wejściowa [[ |
+ | * Barokowa brama wejściowa [[Historia w XVIII wieku|z XVIII wieku]] (od strony [[Ulica Bohaterów Getta|ul. Bohaterów Getta]]) |
* Wzniesienie z kaskadą, uznawane dawniej za pozostałość [[Wały Zygmuntowskie|Wałów Zygmuntowskich]] (w rejonie [[Ulica Bohaterów Getta|ul. Bohaterów Getta]]) – przeprowadzone w latach [[2011]]-[[2013]] badania archeologiczne obaliły tę tezę |
* Wzniesienie z kaskadą, uznawane dawniej za pozostałość [[Wały Zygmuntowskie|Wałów Zygmuntowskich]] (w rejonie [[Ulica Bohaterów Getta|ul. Bohaterów Getta]]) – przeprowadzone w latach [[2011]]-[[2013]] badania archeologiczne obaliły tę tezę |
||
* [[Pomniki granic getta|Pomnik granic getta]] (w rejonie [[Ulica Świętojerska|ul. Świętojerskiej]]) |
* [[Pomniki granic getta|Pomnik granic getta]] (w rejonie [[Ulica Świętojerska|ul. Świętojerskiej]]) |
Aktualna wersja na dzień 09:25, 6 cze 2015
nr w rej. |
256/3 |
Ogród Krasińskich – park miejski o powierzchni 11,8 hektara położony na Muranowie w dzielnicy Śródmieście, pomiędzy ulicami Andersa, Świętojerską, placem Krasińskich, Długą i Bohaterów Getta.
Ogród Krasińskich został założony w 1676 roku według projektu Tylmana z Gameren jako park przy pałacu Krasińskich. Park był początkowo barokowy, zamknięty dla publiczności, był także największym założeniem ogrodowym Warszawy do czasu urządzenia Ogrodu Saskiego. W 1766 roku ogród został przekomponowany według projektu Jana Chrzciciela Knackfusa i w pełni udostępniony dla publiczności, jako drugi po Ogrodzie Saskim w Warszawie.
W XIX wieku był częstym miejscem spacerów warszawiaków, w szczególni pochodzenia żydowskiego z pobliskiego Muranowa. W latach 1824-1880 skraj parku zajmował także Instytut Wód Mineralnych Sztucznych, ulokowany przy pałacu pod Czterema Wiatrami. Ogród był kilkukrotnie przekomponowywany, w latach 1891-1895 został przeorganizowany na park angielski według projektu Franciszka Szaniora. Wówczas park zajmował powierzchnię 3,5 hektara. Podczas niemieckiej okupacji park, pomimo sąsiedztwa z gettem warszawskim, był wyłączony z jego granic. Ogród został częściowo uszkodzony podczas powstania warszawskiego.
Po II wojnie światowej park został odnowiony i powiększony do prawie 12 hektarów, między innymi o tereny uwolnione przez przesuniętą ul. Świętojerską, zlikwidowaną ul. Nalewki (dziś istnieje jej dawny odcinek znany jako ul. Bohaterów Getta) oraz rozebrane ruiny zabudowy w rejonie Barokowej i Długiej. Rozebrano także ogrodzenie, choć zachowano dawną bramę wejściową od strony zachodniej. W 1965 roku park uznano za obiekt zabytkowy, a w 1994 roku za pomnik historii.
Dnia 25 sierpnia 2008 roku w północno-zachodniej części parku (na linii dawnej Świętojerskiej i Nalewek) ustawiony został jeden z pomników granic getta. W 2011 roku rozpisano konkurs na rewitalizację ogrodu, który został poprzedzony konsultacjami z mieszkańcami, choć potem mieszkańcy narzekali, że nikt nie uwzględnił ich uwag. W konkursie wzięło udział 14 pracowni, a zwyciężyła koncepcja biura Abies Architektura Krajobrazu. Prace rozpoczęto w 2012 roku od wyremontowania bramy wejściowej, podmurówki od strony ul. Bohaterów Getta oraz założeniem tam ogrodzenia, ponadto część parku ma być stylizowana historycznie, wymieniona zostanie nawierzchnia alejek, a całość ogrodzona. Przebudowana zostanie fontanna oraz kaskada wodna, powstanie okrągłe "pluskowisko", odrestaurowany ma zostać też tzw. bunkier Stefana Starzyńskiego.
Pierwszym etapem było ogrodzenie parku oraz odrestaurowanie barokowej bramy, a prace te przeprowadzono w II połowie 2012 roku. Na początku 2013 roku w ramach prac wycięto ponad 300 z rosnących tutaj 926 drzew, co spotkało się z protestami mieszkańców. Urzędnicy argumentowali, że wiele z nich było chorych i zaniedbanych, a część zasłaniała planowane do odtworzenia osie widokowe. Specjaliści częściowo zgodzili się z urzędnikami, podkreślono jednak, że wyrąb był zbyt nagły, varsavianiści nalegali zaś, aby poczekać do zakończenia remontu z ocenami. Mimo to jednak protestujący złożyli doniesienie do prokuratury o podejrzeniu ciężkiego naruszenia przepisów prawa przy wycince, ta odmówiła jednak wszczęcia postępowania. Społecznicy wtargnęli nawet za ogrodzenie placu budowy, a także wystosowali protest do generalnego konserwatora zabytków – efektem tego była kontrola z Ministerstwa Kultury, która wytknęła wiele błędów, m.in. brak kontroli stołecznego konserwatora zabytków nad pracami. Do dewastacji ogrodzenia terenu prac doszło także w maju. Pierwsza część odnowionego ogrodu została udostępniona na początku sierpnia, zaś w listopadzie rozpoczęto montaż ogrodzenia wokół całego ogrodu oraz otwarto część od strony ul. Długiej. Wszystkie prace zostały wykonane do maja 2014 roku, kiedy to cały Ogród Krasińskich udostępniono spacerowiczom. W międzyczasie, we wrześniu przeprowadzono konsultacje społeczne w sprawie regulaminu parku, które objęły także dyskusję nad wpuszczeniem do parku psów oraz rowerzystów – wstępnie zadecydowano, że park nie będzie zamykany, a rowerzyści i spacerowicze z psami zostaną dopuszczeni.
W listopadzie 2013 roku w północnej części parku rozpoczęły się również poszukiwania trzeciej części Archiwum Ringelbluma, w ramach pierwszych prac archeolodzy odkryli piwnice kamienicy przy ul. Świętojerskiej 40, w której znaleziono przemieszane szczątki przynajmniej jedenastu osób, a także przedmioty codziennego użytku – naczynia, sztućce, torebki, materiały krawieckie, maszynę do szycia, dokumenty ubezpieczeniowe czy także porzucone garnki z jedzeniem. Po zimowej przerwie prace prowadzono jeszcze od kwietnia do czerwca 2014 roku, jednak niczego nie znaleziono. W międzyczasie wyburzeniu uległ też budynek ponad podziemnym bunkrem w południowej części parku. Ostatecznie zdecydowano też o zakazie wstępu dla psów do parku, w zamian urządzono wybieg dla czworonogów od strony ul. Andersa – część właścicieli psów uznała to jednak za ich wykluczenie oraz napisała skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
Na terenie Ogrodu Krasińskich znajdują się takie obiekty jak:
- Pałac Krasińskich
- Barokowa brama wejściowa z XVIII wieku (od strony ul. Bohaterów Getta)
- Wzniesienie z kaskadą, uznawane dawniej za pozostałość Wałów Zygmuntowskich (w rejonie ul. Bohaterów Getta) – przeprowadzone w latach 2011-2013 badania archeologiczne obaliły tę tezę
- Pomnik granic getta (w rejonie ul. Świętojerskiej)
- Pomnik Bohaterów Monte Cassino (w rejonie ul. Andersa)
- Kamień upamiętniający jedną z pierwszych potyczek podczas powstania listopadowego (w rejonie ul. Andersa)
- Pozostałości fundamentów Pasażu Simonsa z kamieniem upamiętniającym walczący w ruinach tego budynku batalion "Chrobry I" (w rejonie ul. Bohaterów Getta)