Kazimierz Lisiecki
.JPG){kind=link}
Tablica MSI w al. Lisieckiego
Kazimierz Lisiecki (ur. 9 lutego 1902 r. w Żbikowie (obecnej dzielnicy Pruszkowa), zm. zm. 8 grudnia 1976 r. w Warszawie) - działacz społeczny, pedagog. Jako nastoletni chłopak, w czasie I wojny światowej stracił oboje rodziców i znalazł schronienie w bursach RGO. Tam, rozpoczął działalność w 29. Drużynie Harcerskiej im. Hugo Kołłątaja. W 1918 r., z inicjatywy Mariana Adamowicza, dyrektora bursy, podjął pracę w Klubie Gazeciarzy, gdzie zyskał sobie miano „Dziadek”. W latach 1919-1923 studiował na Wydziale Pedagogicznym Wolnej Wszechnicy Polskiej. Z Jego inicjatywy powstało w 1919 r. Akademickie Koło Przyjaciół Dzieci Ulicy. W tym samym też roku Klub Gazeciarzy zmienił nazwę na Ognisko. W roku 1925 ukończył roczny kurs dla wychowawców przy Ministerstwie Opieki Społecznej. Po zakończeniu kursu, rozpoczął pracę w Towarzystwie Gniazd Sierocych. W 1927 r. ożenił się z Marią Ciechomską, która zyskała miano „Babci”. W 1928 r. odbył podróż służbową do Berlina, Paryża, Londynu i Wiednia, jako przedstawiciel Związku Zawodowego Wychowawców, celem zapoznania się z pracą instytucji i organizacji wychowawczych zagranicą. Po powrocie był inicjatorem powstania Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Ulicy. Pierwsze Ognisko nie powstało jednak przy ulicy Środkowej a Hipotecznej 5. Początek działalności praskiego Ogniska datuje się na rok 1933 po przeniesieniu na Środkową Biura Dzienników i Czasopism z Senatorskiej 29 powstałego rok wcześniej pod patronatem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Ulicy.
Imię Kazimierza Lisieckiego "Dziadka" nosi główna aleja Parku Praskiego.
Zmarł 8 grudnia 1976 roku.