Kamienica Higerów (2015)
|
| nr w rej. |
| A-1106 |
Kamienica Higerów – kamienica usytuowana przy ulicy Koszykowej 30, wzniesiona w latach 1897-1898 według projektu Stefana Szyllera i przyjęta do użytkowania w 1902 roku.
Budynek powstał jako kamienica Henryka Higera, neurologa żydowskiego pochodzenia i uczonego, który zginął w gettcie oraz jego żony Heleny oraz Pejsacha Rotberga, pochodzącego z Radzymina Żyda zamordowanego w obozie Auschwitz-Birkenau. W latach 1946-1987 w kamienicy mieszkał Artur Eisenbach, historyk żydowskiego pochodzenia, dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego. Kamienica pełni obecnie funkcję budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze.
Kamienica posiada cztery kondygnacje nadziemne i jedną podziemną oraz dwie klatki schodowe bez dźwigów osobowych. Budynek powstał w tradycyjnej murowanej technologii budowy z ceglanymi fundamentami i ścianami fundamentowym oraz ścianami budynku z cegły ceramicznej pełnej na zaprawie cementowo-wapiennej. Stropy budynku wykonane zostały z ceramiki, klatka schodowa posiada konstrukcję żelbetową, a schody obłożone są okładziną z marmuru. Budynek zyskał po remoncie balkony płytowe na wspornikach, posiada też stropodach żelbetowy na belkach stalowych.
Budynek został mocno zniszczony w czasie powstania warszawskiego, lecz szybko odbudowany, a w latach 60. XX w. zniszczone zostały bogato zdobione dekoracje fasady; elewacja budynku została pozbawiona także tynku. W budynku znajduje się instalacja wodno-kanalizacyjna, elektryczna i gazowa, nie posiada on centralnego ogrzewania i centralnej ciepłej wody. Obecnie część północno-zachodnia budynku wyłączona została z eksploatacji.
Budynek został wpisany 29 stycznia 2013 roku decyzją Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków nr 79/2013 do rejestru zabytków z numerem ewidencyjnym A-1106.