Jan Chrystian Szuch (Schuch) (1752-1813) – architekt i ogrodnik pochodzenia niemieckiego, działający w Warszawie od 1775. Autor projektów ogrodów w Wilanowie, na Mokotowie i w Łazienkach. Zaprojektował osie architektoniczne placów Zbawiciela i Unii Lubelskiej, biorąc w ten sposób udział w planowaniu osi stanisławowskiej.
Ogrodnictwa uczył się początkowo od swego ojca, nadwornego ogrodnika dynastii saskiej, potem wstąpił na Akademię Sztuk Pięknych w Dreźnie, gdzie uczył się malarstwa i inżynierii cywilnej. Dla pogłębienia wiedzy wiele podróżował, odwiedził m.in. Kew, Grand Trianon i Schönbrunn. Po przybyciu do Polski w 1775 pracował dla księżnej Izabeli Lubomirskiej i hrabiego Michała Jerzego Mniszcha.
Od 1781 był intendentem ogrodów królewskich Stanisława Augusta Poniatowskiego. Razem z Dominikiem Merlinim i Janem Chrystianem Kamsetzerem jest autorem przebudowy Łazienek Królewskich. Był również autorem projektów ogrodów w Wilanowie i na Mokotowie.
Projektował osie architektoniczne w postaci placów gwiaździstych (m.in. dzisiejsze place Zbawiciela i Unii Lubelskiej). Założył również ogród angielski w dobrach Michała Wandalina Mniszcha w Dęblinie. Zaprojektował także park pałacowy w Pęcicach. Dla zabezpieczenia majątkowego król nadał mu dużą posiadłość graniczącą od zachodu z Łazienkami, która pozostała własnością rodziny do roku 1831 i została skonfiskowana przez władze carskie za udział Adolfa Schucha w powstaniu listopadowym.
Szuch założył również pierwsza szkółkę drzew owocowych w Polsce, gdzie eksperymentował z różnymi nowymi metodami osłaniania drzew od mrozu, aż do niezwykle ciężkiej zimy 1802/1803, która spowodowała znaczne straty finansowe.
Po abdykacji króla w 1795 pracował dla wielu polskich arystokratycznych rodzin. W 1811 został członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk, gdzie przedstawił kilka rozpraw naukowych na różnorodne tematy.
Poślubił Ludwikę Wolską, z którą miał wiele dzieci, lecz tylko jeden syn, Adolf Grzegorz Franciszek Schuch (1792 - 1880), architekt, jest znany z imienia, wnukiem jego był Stanisław Grzegorz Schuch (1892 - 1982), sławny hipolog.
Jan Chrystian Szuch zmarł w Warszawie i tu został pochowany na cmentarzu ewangelickim (al. 7, nr 15), gdzie też spoczywają wszyscy jego potomkowie. Schuchowie zaczęli używać spolszczonej pisowni nazwiska - Szuch - dopiero po roku 1945.
W Warszawie jedną z ulic nazwano aleją Szucha. Jako ciekawostkę można podać fakt, że przy skrzyżowaniu jej z ulicą Emila Zoli znajdują się działające przedwojenne latarnie gazowe.
Ten artykuł potrzebuje archiwalnych fotografii obrazujących go. Jeśli posiadasz takie zdjęcia, umieść je na Warszawikii.
To tylko zalążek artykułu biograficznego. Aby pomóc tej Wikii się rozwijać - rozbuduj go.