Jan Chrystian Kamsetzer (właściwie Johann Christian Kammsetzer, ur. 1753 w Dreźnie, zm. 25 listopada 1795 w Warszawie) - polski architekt i dekorator wnętrz pochodzenia niemieckiego, jeden z czołowych przedstawicielu klasycyzmu w Polsce. W swych projektach hołdował zasadom monumentalizmu, prostoty form i precyzji detalu. Był luteraninem.
Kamsetzer był synem piekarza, do 1771 roku studiował na drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1773 roku przybył do Warszawy, by pracować na dworze króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Współpracował z Jakubem Fontaną, a potem z Dominikiem Merlinim, przyczynił się m.in. do przebudowy Zamku Królewskiego oraz Łazienki Lubomirskiego. W 1790 roku został nobilitowany. Brał udział w insurekcji kościuszkowskiej, podczas której zdobył rangę kapitana. Zmarł w 1795 roku, pochowany został na cmentarzu ewangelicko-augsburskim.
Z jego dzieł poza Warszawą należy wymienić kościół w Petrykozach, pałac Mielżyńskich w Pawłowicach oraz sarkofag Jana III Sobieskiego w krypcie św. Leonarda na Wawelu. Zajmował się także malarstwem.
Dzieła w Warszawie
- Dom Turecki w Łazienkach (1784), nie istnieje
- Kamienica przy Mazowieckiej 7 - domniemany projektant (ok. 1790)
- Most chiński w Łazienkach (1784), nie istnieje
- Oficyny pałacu Czapskich (ok. 1790)
- Pałac Bacciarellego przy Bagateli 5
- Pałac Jacobsona przy al. "Solidarności" 105 - wraz z Sz. B. Zugiem (ok. 1780)
- Pałac na Wodzie (Łazienka Lubomirskiego) – przebudowa wraz z D. Merlinim i J. Ch. Szuchem, wykończenie wnętrz (1793-1795)
- Pałac Potockich na Krakowskim Przedmieściu - przebudowa wraz z Sz. B. Zugiem (1784-1791)
- Pałac Raczyńskich na Długiej - przebudowa (1787-1789)
- Pałac Teodora Potockiego przy Bielańskiej 10 (ok. 1732), nie istnieje, rozebrany pod budowę Banku Państwa
- Pałac Tyszkiewiczów-Potockich na Krakowskim Przedmieściu – kontynuacja projektu S. Zawadzkiego (1786-1792)
- Stara Kordegarda w Łazienkach (ok. 1792)
- Teatr na Wyspie w Łazienkach Królewskich (1790-1791)
- Trebhauz w Ogrodzie Botanicznym (ok. 1781)
- Zamek Królewski - przebudowa wraz z D. Merlinim, wykończenie wnętrz (1779-1785)