.JPG){kind=link}
Budynek administracyjny Huty
Najstarsze zabudowania Huty
Huta ArcelorMittal (znana także jako Huta Lucchini albo Huta Warszawa) – huta położona na Bielanach, na obszarze Huta, przy ulicy Kasprowicza 132. Dojazd do Huty jest możliwy wszystkimi środkami komunikacji miejskiej zatrzymującymi się w zespole przesiadkowym Młociny.
Historia huty rozpoczyna się w 1952 roku, kiedy to na pustej przestrzeni pomiędzy Wawrzyszewem, Młocinami a Placówką rozpoczęto wznoszenie sztandarowej inwestycji dla nowej, socjalistycznej Warszawy, jaką miała być Huta Warszawa. Pierwsze prace na obszarze 150 hektarów zakończono w 1954 roku, a w 1957 roku uruchomiono odlewnię staliwa – pierwszy obiekt produkcyjny na terenie huty. Produkcję stali rozpoczęto 29 kwietnia 1957 roku. Kolejne obiekty oddawano do użytku w kolejnych latach i były to stalownia i kuźnia (1958), walcownia zgniatacz (1960), ciągarnia (1961), walcownia gruba i walcownia drobna (1962), walcownia zimna taśmy (1965) oraz walcownia średnio drobna (1968). W szczytowym okresie w latach 70. XX wieku huta zatrudniała około 10 tysięcy osób, a w przyzakładowej szkole uczyło się aż tysiąc uczniów. W sierpniu 1980 roku w zakładach doszło do strajku. Na terenie zakładu działał także Dom Kultury Huty Warszawa oraz kino Orzeł.
Po upadku komunizmu huta nie zaprzestała swojej działalności, a w 1992 roku została przejęta przez koncern Lucchini, na mocy umowy joint venture utworzono Hutę L.W. sp. z o.o., znaną szerzej jako Huta Lucchini. Zakład rozwijał swoją działalność, w 1998 roku uruchomiono nową stalownię, a w 2001 roku dokonano dalszej jej modernizacji. Jednocześnie zaczęto likwidować zbędne oddziały, jak walcownię zimną taśmy w 2004 roku. W 2005 roku Huta została przejęta przez koncern Arcelor, który po fuzji z firmą Mittal utworzył tutaj Hutę ArcelorMittal. Huta zaczęła dalej rozwijać swoją działalność obchodząc jednocześnie w 2007 roku 50. rocznicę istnienia. Likwidacji ulegały kolejne zbędne obiekty, jednocześnie modernizowano istniejące – w 2008 roku powstała nowa walcownia gorąca prętów. Mimo to duża część terenów huty jest niewykorzystywana, w związku z czym pojawiły się plany wybudowania na nich osiedla mieszkaniowego na około 8 tysięcy mieszkańców[1], jednak ze względu na dalsze funkcjonowanie huty jego powstanie stoi pod znakiem zapytania. Głównym przeciwnikiem inwestycji jest sama huta, która nie wyobraża sobie współistnienia dwóch takich obiektów[2].
Huta początkowo miała produkować stal szlachetną ze złomu dostarczanego z północnych terenów Polski i była to jedyna huta w tej części kraju. Dzisiaj huta, poza przetapianiem stali, w swojej ofercie posiada różnego rodzaju wyroby walcowane na gorąco ze stali jakościowej, pręty żebrowane, płaskowniki oraz kątowniki.
Obok wejścia na teren Huty od strony ulicy Kasprowicza ustawiony jest krzyż, który upamiętnia hutników, księdza Jerzego Popiełuszkę oraz celebrowane przez niego solidarnościowe msze. Ten krzyż ustawiono tutaj po 1989 roku.