Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement
Ujednoznacznienie
Ten artykuł dotyczy getta w Warszawie. Zobacz też: Getto w Rembertowie i Getto w Falenicy.
Złota (nr 62, fragment muru getta)

Zachowany fragment muru pomiędzy posesjami przy ul. Siennej 55 i Złotej 62

Getto warszawskie – odizolowana dzielnica dla ludności żydowskiej, istniejąca podczas niemieckiej okupacji w Warszawie.

Odizolowana dzielnica dla ludności żydowskiej została utworzona przez hitlerowców 2 października 1940. Do dzisiaj zachowały się prawdopodobnie tylko dwa krótkie kawałki muru getta. Znajdują się one w podwórku – pomiędzy posesjami przy ul. Siennej 55 i Złotej 62. Na ulicy Waliców zachował się fragment ściany dawnego budynku browaru (Waliców 11a), który był domem granicznym getta. Getta istniały na całym obszarze okupowanym przez III Rzeszę. W getcie panowały nieludzkie warunki życia. Niedobór żywności, leków, tłok, terror ze strony Niemców spowodowały, iż do połowy 1942 zmarła 1/4 mieszkańców getta.

Powierzchnia getta wynosiła ok. 2,9 km2. W szczytowym momencie zamieszkiwało je nawet ponad 400 tysięcy osób. Znajdowało się pomiędzy ulicami: Wielką, Bagno, pl. Grzybowskim, Rynkową, Zimną, Elektoralną, pl. Bankowym, Tłomackie, Przejazd, Freta, Sapieżyńską, Konwiktorską, Stawki, Okopową, Towarową, Srebrną i Złota. Później obszar getta był pomniejszany. Istniało tzw. Małe Getto i Duże Getto. Łączyła je kładka przeprowadzona nad Chłodną, na rogu Żelaznej.

Getto Warszawa

Żydzi pojmani w trakcie powstania

Pierwszą akcję likwidacyjną rozpoczęto 22 lipca 1942. Zamknięto małe getto, wywożąc liczne transporty do obozów zagłady, głównie Treblinki. Do końca tego roku wywieziono ok. 300 tys. mieszkańców getta. Żydów wywożono z tzw. placu przeładunkowego. Dziś stoi tam Pomnik Umschlagplatz.

Po tej akcji z getta wyłączono teren na południe od ulicy Leszno. Pozostałe tereny były terenem "dzikim" - nikt nie mógł tam mieszkać, ani poruszać się. Mieszkali tam też ocaleli Żydzi, pracujący w zakładach niemieckich.

Kolejna akcja wysiedleńcza miała miejsce w styczniu 1943. Wywieziono wtedy 6 tysięcy Żydów. Zaowocowało to też powstaniem, w którym niedożywieni i nieuzbrojeni bojownicy nie mieli szans. Zaczęto niszczyć zabudowania getta i eksterminować mieszkańców. Getto przestało istnieć w 1943 roku.

Advertisement