Zmiany: Felek Zdankiewicz

Aktualna wersja na dzień 12:29, 7 kwi 2018

Projekt_WARSZAWIAK_-_Felek_Zdankiewicz_Official — Projekt WARSZAWIAK - Felek Zdankiewicz Official

"Ballada o Felku Zdankiewiczu" w wykonaniu Projektu Warszawiak

Felek Zdankiewicz (ur. 1856?; zm. ?) – bohater popularnej ballady podwórzowej, miejska legenda, "król złodziei warszawskich". Jego życiorys jest przedmiotem wielu spekulacji, najczęściej podawana wersja opiera się na wspomnieniach, które w latach 20. XX wieku opowiadał w podmiejskich "spelunach".

Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Jego ojciec był ślusarzem w zakładach Lilpopa, matka prowadziła sklep w rodzinnej kamienicy przy ul. Książęcej. Miał brata, Michała. Jako gimnazjalista, na wagarach w Łazienkach poznał dwóch złodziei, braci Zielińszczaków. Urzeczony malowniczą wizją złodziejskiego życia zamieszkał wraz z nimi w domu przy ul. Dobrej 10 i podjął naukę na kieszonkowca. Pierwszej samodzielnej kradzieży dokonał na staruszce w kościele św. Krzyża. Wychowany w uczciwej, patriotycznej rodzinie, początkowo miał wyrzuty sumienia, bał się jednak wracać do domu. Popadając w coraz większy konflikt z prawem, zerwał kontakty z rodziną. Na jednym ze złodziejskich balów na Mariensztacie poznał swoją kochankę, Marię. Miał z nią syna.

Wcielony do carskiej armii, szybko zatęsknił za konkubiną i domem (od tego momentu jego losy opisują różne wersje ballady). Zdezerterował z garnizonu stacjonującego w Cytadeli Warszawskiej, po czym skrył się u Mańki. Ta jednak prawdopodobnie znalazła sobie nowego kochanka i szybko wydała Zdankiewicza władzom. Udało mu się zbiec z więzienia, ale morderstwo dwóch "klawiszy" spowodowało podniesienie alarmu w całym mieście. Ponownie schwytany, został skazany na dożywotnią katorgę w Sachalinie. Udało mu się uzyskać zmniejszenie kary do 12 lat.

Po I wojnie światowej był już w Warszawie. W 1929 prawdopodobnie skazano na go dożywocie za rabunkowe morderstwo owocarki z ul. Tamka. W spisanych nieco później wspomnieniach głęboko żałował przestępczego życia.

"Ballada o Felku Zdankiewiczu", po raz pierwszy zapisaną w 1901 roku, znana jest głównie z wykonania Stanisława Grzesiuka.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-[[Plik:Projekt WARSZAWIAK - Felek Zdankiewicz Official|thumb|250px|right|"Ballada o Felku Zdankiewiczu" w wykonaniu Projektu Warszawiak]]'''Felek Zdankiewicz''' (ur. [[1856]]?; zm. ?) – bohater popularnej ballady podwórzowej, [[miejskie legendy|miejska legenda]], "król złodziei warszawskich". Jego życiorys jest przedmiotem wielu spekulacji, najczęściej podawana wersja opiera się na wspomnieniach, które [[Warszawa w okresie międzywojennym|w latach 20. XX wieku]] opowiadał w podmiejskich "spelunach".
+[[Plik:Projekt WARSZAWIAK - Felek Zdankiewicz Official|thumb|250px|right|"Ballada o Felku Zdankiewiczu" w wykonaniu Projektu Warszawiak]]
+'''Felek Zdankiewicz''' (ur. [[1856]]?; zm. ?) – bohater popularnej ballady podwórzowej, [[miejskie legendy|miejska legenda]], "król złodziei warszawskich". Jego życiorys jest przedmiotem wielu spekulacji, najczęściej podawana wersja opiera się na wspomnieniach, które [[Warszawa w okresie międzywojennym|w latach 20. XX wieku]] opowiadał w podmiejskich "spelunach".
 Pochodził z rodziny mieszczańskiej. Jego ojciec był ślusarzem w zakładach Lilpopa, matka prowadziła sklep w rodzinnej kamienicy przy [[Ulica Książęca|ul. Książęcej]]. Miał brata, Michała. Jako gimnazjalista, na wagarach w [[Łazienki Królewskie|Łazienkach]] poznał dwóch złodziei, braci Zielińszczaków. Urzeczony malowniczą wizją złodziejskiego życia zamieszkał wraz z nimi w [[Dom przy Dobrej 10|domu]] przy [[Ulica Dobra w Śródmieściu|ul. Dobrej 10]] i podjął naukę na kieszonkowca. Pierwszej samodzielnej kradzieży dokonał na staruszce w [[Kościół św. Krzyża|kościele św. Krzyża]]. Wychowany w uczciwej, patriotycznej rodzinie, początkowo miał wyrzuty sumienia, bał się jednak wracać do domu. Popadając w coraz większy konflikt z prawem, zerwał kontakty z rodziną. Na jednym ze złodziejskich balów na [[Mariensztat|Mariensztacie]] poznał swoją kochankę, Marię. Miał z nią syna.